Eindelijk
Door: Werner
Blijf op de hoogte en volg Werner & Lenie
06 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Het internet is soms verschrikkelijk dus soms moet je even geduld hebben.
Op 4 maart op Petra haar verjaardag Piet heeft gezongen kadootjes
Uitgepakt zijn we van Punakaiki vertrokken naar Kaikoura walvissen spoten het weer is er prachtig voor. Maar bij eerst zouden we naar Murchison rijden om mijn broertje te ontmoeten na 7 jaar elkaar niet gezien te hebben in die jaren is een hoop gebeurd. We hadden bij een Tankstation afgesproken net in Murchison dat was ongeveer 1.5 uur rijden ikmoet zeggen dat was de langste 1.5 uur van mijn leven. We kwamen aanrijden en ik herkende Harmen meteen niets veranderd ik wist niet hoe snel ik uit de auto moest komen sprong er uit en omhelsde hem meteen ik kan niet beschrijven wat er voor gevoel er door mij heen ging als wat er de afgelopen jaren was gebeurd ging door mijn hooft ook bij Harmen we hebben elkaar zoveel te vertellen maar we hielden elkaar alleen maar vast. Bij Maaike had ik het zelfde gevoel. Bij Lenie was het zelfde. We zijn een wegrestaurant een bak koffie gedronken en veel gepraat. Wat Harmen niet wist dat met Maaike afgesproken was dat hij meeging naar Kaikoura dus we stonden op om afscheid te nemen maar Harmen kreeg een toilettas in zijn handen van Maaike je had zijn gezicht moeten zien ongelofelijk nog nooit iemand zo verbaasd zien kijken hij wou wel niet mee hij heeft het wel gedaan. Afscheid genomen van Maaike en we zijn verder gereden. Onderweg het was nog 2 uur rijden werd het weer slechter regen wind en toen we bij de kust aankwamen storm maar doorgereden naar ons B&B een mooi adres maar pal aan de kust aardige mensen en mooie kamers. We gingen lekker uit etenwe hadden nog gedacht we gaan dit lopend doen maar we kregen echt slag regens dus maar de auto heerlijk gegeten, we hhorden ook op het slaapadres dat als het zo bleef stormen het varen van morgen niet door zou gaan. Rond 22.30 uur terug naar b&b Petra was wat verkouden geworden dus lekker naar bed en lenie en ik hebben die avond nog lang doorgepraat.
Op tijd er weer uit voor het walvis varen maar tijdens het ontbijt hoorden we dat het niet door ging echt jammer, dus we besloten maar een dag eerder naar Brightwater te rijden zo gezegd zo gedaan dus een dag eerder dat is een dag geworden die ik nooit meer zal vegeten maar dat vertel ik het volgende verslag. Ik merk wel in deze dagen zit een hoop emotie maar het doet zo ongelofelijk goed.
Op 4 maart op Petra haar verjaardag Piet heeft gezongen kadootjes
Uitgepakt zijn we van Punakaiki vertrokken naar Kaikoura walvissen spoten het weer is er prachtig voor. Maar bij eerst zouden we naar Murchison rijden om mijn broertje te ontmoeten na 7 jaar elkaar niet gezien te hebben in die jaren is een hoop gebeurd. We hadden bij een Tankstation afgesproken net in Murchison dat was ongeveer 1.5 uur rijden ikmoet zeggen dat was de langste 1.5 uur van mijn leven. We kwamen aanrijden en ik herkende Harmen meteen niets veranderd ik wist niet hoe snel ik uit de auto moest komen sprong er uit en omhelsde hem meteen ik kan niet beschrijven wat er voor gevoel er door mij heen ging als wat er de afgelopen jaren was gebeurd ging door mijn hooft ook bij Harmen we hebben elkaar zoveel te vertellen maar we hielden elkaar alleen maar vast. Bij Maaike had ik het zelfde gevoel. Bij Lenie was het zelfde. We zijn een wegrestaurant een bak koffie gedronken en veel gepraat. Wat Harmen niet wist dat met Maaike afgesproken was dat hij meeging naar Kaikoura dus we stonden op om afscheid te nemen maar Harmen kreeg een toilettas in zijn handen van Maaike je had zijn gezicht moeten zien ongelofelijk nog nooit iemand zo verbaasd zien kijken hij wou wel niet mee hij heeft het wel gedaan. Afscheid genomen van Maaike en we zijn verder gereden. Onderweg het was nog 2 uur rijden werd het weer slechter regen wind en toen we bij de kust aankwamen storm maar doorgereden naar ons B&B een mooi adres maar pal aan de kust aardige mensen en mooie kamers. We gingen lekker uit etenwe hadden nog gedacht we gaan dit lopend doen maar we kregen echt slag regens dus maar de auto heerlijk gegeten, we hhorden ook op het slaapadres dat als het zo bleef stormen het varen van morgen niet door zou gaan. Rond 22.30 uur terug naar b&b Petra was wat verkouden geworden dus lekker naar bed en lenie en ik hebben die avond nog lang doorgepraat.
Op tijd er weer uit voor het walvis varen maar tijdens het ontbijt hoorden we dat het niet door ging echt jammer, dus we besloten maar een dag eerder naar Brightwater te rijden zo gezegd zo gedaan dus een dag eerder dat is een dag geworden die ik nooit meer zal vegeten maar dat vertel ik het volgende verslag. Ik merk wel in deze dagen zit een hoop emotie maar het doet zo ongelofelijk goed.
-
06 Maart 2014 - 09:00
Edith:
Wat een verhaal ben zo ongelooflijk jaloers op jullie. Kreeg tranen in mijn ogen tijdens het lezen van het verslag. Geniet van jullie samen zijn en geef de jongens een dikke knuffel van ons. Dirk en Edith -
06 Maart 2014 - 09:29
Werner & Lenie Faber:
Hoi Edith ik geen tijd om het allemaal eerder op te schrijven maar ik doe mijn best ben je nu thuis dan kunnen we skypen -
06 Maart 2014 - 11:48
Arnold, Marian, Yanick:
Hoi, Lenie, Werner, Petra en piet
We lezen in het verslag de emoties die er los komen, maar dat is goed.
We begrijpen alles!! Geniet van de vakantie, en van elkaar.
Groeten uit Waalwijk, Mooi weer hier. -
06 Maart 2014 - 13:00
Sven Faber:
Hey pa en ma hartstikke mooi om te lezen! Ik wou echt dat ik erbij was! En ik zit hier ook met tranen in mijn ogen alles te lezen ik ga nu gauw het andere verslag lezen hoor! Xx Laura en sven -
06 Maart 2014 - 13:22
Erik:
We willen foto's van jullie samen of heb ik dat gemist?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
